Volks lieden-boek

Kees de schoenlapper.

De Wys: Komt vrienden! Luistert al.

Kom Keesje! weêr aan 't werk.

Kom Keesje maat! aan 't lappen.

Ik heb plezier 'er in,

Het komt niet op myn leden aan,
Jaa 't zyn andre grappen,

Aan 't roer te staan.

[p. 46]

 

Of even als een kat

 

In 't wand te moeten klimmen,

 

En tot op 't hemd toe door

 

Het zeil te reeven in de raê.

 

Als de zeën grimmen,

 

'k Denk 't nog dikwyls na.

 

 

 

Dan zeg ik tot my zelf,

 

Je heb je wel gedraagen,

 

De stuurman is jou vrind,

 

My dunkt dat ik gelukkig bin,

 

'k Hoef geen mensch te vraagen,

 

Daar 'k myn kost zelfs win.

 

 

 

Lest deedt myn arm my zeer,

 

Jawel dat speet my zeper.

 

Myn stuurman kwam juist aan:

 

‘Wel Kees! hoe staat je mond zo raar,

 

‘Kaauw je spaansche Peper,

 

‘Zeg het my dan maar.

 

 

 

Toen klaagde ik hem myn nood.

 

Wel kaarel! niet de draalen:

 

Zo ging hy yvrig voort,

[p. 47]

 

Loop na den meester in die straat,

 

Ik zel hem betaalen

 

Daar is een ducaat.

 

 

 

En in een Week of twee,

 

Hielp my myn goeye buurman,

 

Ik gaf hem aanstonds geld

 

Drie stokmans hadt de klus gekost.

 

Ik dacht, dat de stuurman

 

De rest hebben most.

 

 

 

Maar toen ik 't brengen kwam

 

Begon te man te schreyen.

 

Dat zag ik nooit van hem,

 

Al liep het in een storm na strand,

 

Daar stonden wy beyen,

 

Hy vatte myn hand.

 

 

 

Ik gaf jou die ducaat,

 

Ik dagt ik hadt geen schulden

 

Zo sprak hy toen, maar Kees!

 

Ik vind in jou een schuldenaar,

 

Daar is nog een driegulden

 

Toe berg jy hem maar.

[p. 48]

 

Ik dogt eerst: meenje 't wel?

 

Maar ik wierd ook bewoogen,

 

Ik nam myn hoed nog af,

 

En beefde waarlyk als een riet

 

Ik wreef eens myne oogen. -

 

Spreeken kon ik niet.