Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 64]

Geer kaomp...

Geer kaomp veur miech en alle aander minse
Es middeleer veur us heij nao de eerd,
Veur Uuch zien alle lui jao allemaol inse
En niemand is bij Uuch get miejer weerd.
Veur dee 't neet wis en dee 't neet geluifde
Dao kaomp Geer ouch veur in de kaw Keersnach
En höb, wie d'ingele de nachte opesjuifde,
Ouch veur die minse heij de vreij gebrach.
De wereld heet de vreij en vräög verlore,
't Leve jakkert weijer zoonder Uuch,
Meh in Uuch is, vaan wiet Geer zeet gebore
'n Bron vaan leefde die dao noets verdruug.
En sleit de wereld ouch in doezend stökke
Al wat me boujde, Uuch ter ier,
Al löp de lèste mins ouch op zien lèste krökke,
Toch blijf Eur leefde leve Slivvenhier.
En houjt me ouch de lèste brik vaanein aof,
En dreig vaan eeder kant 't allergroets gevaar,
Toch blijf dao blinke, wiet G'r 't us bejein gaof:
't Kribbeke vaan Bethlem en zien staar.
't Kribbeke wat us zal laote dinke
Aon Uuch wiet Geer veur us gebore woort,
De staar, die in d'n duustre nach zal blinke,
En hope deit op Eur belaovend woord
Tot wee op Uuch mer stèlde zie vertrouwe
Tot dee ouch later zien beloening voont
En daodoor ouch 't vas neet zal berouwe
Tot heer heij oonder gans kort bij Uuch stoont.
- - - - - - - - - - - -
Geer kaomp veur häöm, dee Uuch eweg mer sjuifde,
Geer kaomp veur häöm, dee Uuch neet kinne wouw,
Geer kaomp veur dee 't neet wis en dee 't neet geluifde
En leep d'n helle weeg nao de Calvarie touw.