Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 50]

Vreigele.

Me vreigelt in Mastreech wel ins,
Dat deit me heij hiel geere,
Dat is 'n vaste eigensjap
Vaan us Mastreechteneere.
Meh dèks geit me dao-in te wied
En brik me AL in stökke
En liet oet pure vreigelzin
Mer weer ins get mislökke.

Wee heet vaan us, Mastreechteneers,
Nog neet ins good gevreigeld?
Wee vaan us heet ouch neet al ins
Mèt väöl krittiek gekeigeld?
Meh goeide dèks op die maneer
Get wat good goong aon stökke,
En leet oet pure vreigelzin
Mer weer ins get mislökke.

Wee heet vaan us, Mastreechteneers,
Nog noets ins good gevreigeld?
Meh ouch, wie dèks woorte daodoor
De roete ingesjeigeld,
Boe achter gans sjoen veerdig laog
E plan wat wel môs lökke,
Meh dat, mèt d'ingegoeide roet
Alweer ins laog in stökke.

[p. 51]

 

Me is zoe gaw heij mèt krittiek

 

Op alderhande zake,

 

Me kump mèt dinger aon die dèks

 

Noch kant, noch wal soms rake.

 

De lui die aon 't huit stoon, die,

 

Die neump me zoe mer krökke

 

En liet, allein oet vreigelzin,

 

AL wat die doen mislöke.

 

 

 

Zoe op z'nen tied ins vreig'lerij,

 

Dat hèlt de zake werrem,

 

Meh, maak me ziene stiel devaan,

 

Daan is 't gaw: aocherrem!

 

Daan kinne veer mèt alles heij

 

Wel gaw nao binne rökke,

 

De vreigel- en de kaankereers

 

Die doen 't toch mislökke.

 

 

 

Neet tot veer us mer hielemaol

 

Bij AL neer moote lègke,

 

'n Eeder zal op zienen tied

 

Zien meining moote zègke.

 

Meh zèkt die daan rejaol eweg,

 

Brek neet de boel in stökke,

 

En laot mèt eure gooie wèl

 

Dat wat good is, ouch lökke.