Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 36]

't Sniet.

't Sniet! 't Sniet! 't Sniet!

Gistere waor nog alles gewoen

Noe is 't allemaol eve sjoen!

Iech höb 'ne bal vas, hiel vas aongeduijd!
Kin iech nog mikke? Iech bin ins benuijd!

't Sniet! 't Sniet! 't Sniet!

't Wit karpètsje lik euveral dik

Iech begin mèt 'n meters-lang selbrik!

Meh strak es de sjaol oet is, is ze verknoeid!
Daan zien asseraoie dreuver gegoeid!

't Sniet! 't Sniet! 't Sniet!

Jonges tot dalik! Wachte nao sjaol!

Dat weurd 'n sjpas daan veur allemaol!

- - - - - - - - - - - -
Meh de snie is al weg, 't is éine pratsj!
't Water löp ziepend mien sjeun in: kwatsj, kwatsj!