Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 33]

Ölleger.

D'n drenzeltoen vaan 'nen ölleger
Sjriewt jenkend bij miech door de straot,
'n Dèks opgeverref danseuske
Dat sleit op e belke de maot.

Ze steit tösse trommels en piepe
En oonder 'ne roezegierland,
Ze houjt op de bel mèt e stekske
En kiek links en rechs, gans astrant.

Mèt e snuutske dat prous vaan verwaandheid
En häör haore gans vèt vaan pemaad
Zoe spiegelt ze ziech in de roete
Mèt 'ne grimslach zoe zeut wie sjôklaat.

En beuk ouch in benklikke toene
D'n ölleger fèl door de straot,
Of zink melankolies zie wijske,
Zie sleit op häör belke de maot.

Ze sjogkelt mer altied mèt weijer
En drejt links en rechs häöre kop,
De kinder die wieze nao 't belke:
‘Kiek, kiek noe, noe houjt ze weer d'rop.’

Stök leve op jenkenden ölleger
Vaan wieväöl is dat 't pertrèt?
Ze meine de maot aon te geve,
Meh de levensmeziek sleip hun mèt.