Inleijend wäördsje.
Moote veer nog e veurwäördsje sjrieve veur get, dat eigelik veur ziechzelf sprik?
Dat neet gerecommandeerd behoof te weure, umdat 't zoe zuuver gezach en gediech is, tot eederen aandere mins 't ouch zoe begint te zien, en te veule en 'r zeet: ‘Es iech kôs sjrieve, sou iech 't ouch zoe gezach höbbe, allein rijmde 't ziech daan neet en leep 't neet op maot’.
Es de lui zoe get vaan gediechsjes kinne zègke, is dat wel 'ne zekere maotstaaf veur de zuuverheid vaan toen, veur de sjuste oetbeelding vaan de persoene of 't köstelijke vaan ei besjreve gevelke. En dat kinne veer zeker wel vaan dees ‘kribbelkes’ vaan euze sjrijver Harie Loonsjes zègke. Heer liet uuch zien de sjoenheid vaan eus stad, boe-in de lui dèks roond-loupe mèt hun ouge touw. Heer reup veur uuch op de herinnering aon de groete persessie mèt al häör plechtigheid of 'r liet uuch zien de Wiekerbroonk en wat daomèt samehink. Veult geer de Mastreechter geis spreke oet de besjrijving vaan de kèrremes en zeet geer neet de Mastreechter koejong z'n ströppestreek oethole mèt de beweging, die in de maot vaan 't gediech zoe duudelik tot uuting kump? Preuf geer neet et stökske levenswiesheid in e gediech wie de ‘Zès-en-daartig jonges’ of huurt geer neet de snik, dee bij de ‘Dreij seldaote-graver’ veur hun, die veele, mer haaf kôs weure weggeslik?
Doch boerum uuch dat alles op te neume, geer lezers, die toch ouch de geveuligheid höbt, um dat alles te ondergoon! Daorum hoof iech heij gein aonbeveling bij te sjrieve, geer zèt uuch mer aon 't leze, mèt eur ouge wied ope en de geveulige snaor in eur hart gespanne.
Daan zölt geer veur dees gediechskes ouch de waardeering veule, die ze verdeene en boemèt geer ze moot leze. Väöl plezeer en succes!
Dr. A. KESSEN.
Auteursrecht onbekend