Antwerpsch chronykje, in het welk zeer veele en elders te vergeefsch gezogte geschiedenissen sedert den jare 1500 tot het jaar 1574 zoo in die toen vermaarde koopstad als de andere steden van Nederland

[1537]

Anno 1537. den 3. Mey, doen wirdt een bestant⁺ gemaeckt tusschen den Keyser ende den Hertoghe van

+ 1537.

[p. 38]

⁺ Holstein, die doen Coninck van Denemercken was, gedurende den tyt van dry jaren lanck.

Item den 19. Mey, op eenen Saterdach, doen wirden tot Antwerpen vier Heerdopers ter Justitien gebracht, waer aff de dry gebrant wirden, maer den vierden ginck voor het vier syn dwalinghe aff, maer hy wirdt onthooft, en was van St. Truyen; een van de dry was eenen Tennepot Scheelmaker. Syn Wyff was te voren voor Kersmis geleghen, een maent, ende en woude dat Kint niet laten kersten doen, oft doopen; ende als het Kint ses weken out was, doen stierff het alsoo, ende den Vader begroeft in synen Kelder; maer op den selven dach, dat hy verbrandt wirdt, doen ginghen de Heeren Knechten soecken in synen Kelder, ende sy vonden 't gelyck hy 't geleydt hadde. Dese woonde t' Antwerpen in de Vliersteghe.

Den 26. Mey, op eenen Saterdach, doen wirden t' Antwerpen op die groote Merckt, noch twee ander Heerdoepers levendich elck aen eenen staeck verbrant. Dese waren twee Bisschoppen van de anderen diese gedoopt hadden, den eenen was eenen vuytghelopen Monninck van de Predicheeren Orden tot Groeninghen.

In dit jaer van 37. was te Brugghe een seer wonderlyck Monster geboren van een Meysken, dat anders gheen hooft en hadde, dan eenen beck' gelyck twee schelpen, daer 't syn voetsel door namp, als men heur op haer schouderen cloopte, want het en hadde ooren, ooghen noch neuse; ende acht jaren out synde, soo heeft het hem in 't eten misbeten, soo datter een stuck van de schelpe, die met dunne vleesch overdeckt was, brack, d' welck geen Meesters en costen geheelen, en daer an is sy daer van gestorven. De Moeder, als sy dit Kint droech, hadde soo grooten lust om mosselen t' eten, dat

+ 1537.

[p. 39]

sy die rou met de schelpen op de Merckt te Brugghe⁺ at, en an stucken brack met haer tanden, waer door sy dit Monster baerden.

Noch in 't selve jaer heeft Cornelis Boerman t' Yperen syn const beginnen te thoonen, hy was een Cousmaker ende Cleermaker, hy vrochte by het gesichte, sonder mate te nemen, hy sneede meer in een ure, als een ander in eenen halven dach; hy heeft gemaeckt van houte een Vrouken spinnende, en naer syn Kint omme kyckende, dat in de wighe lach, en wiert gewicht van een ander houten Kint. Item noch een ander Kint pap etendende, schudde 't hooft, al oft het hem verbrant hadde, noch een hondeken, dat op diende, om wat te hebben, ende hem al roerende, als of het geleeft hadde. Hy maeckte eenen Waghen die alleen voortliep, een groot stuck wechs, die eenen Man, levende daer op sittende, bestierde, ende veel meer andere consten, van hem meuchdy lesen, in den Spiegel der Nederlantsche Outheyt, in 't vierde Boeck, aen het negen ende sestighste Capittel, in 't eynde.

+ 1537.