Antwerpsch chronykje, in het welk zeer veele en elders te vergeefsch gezogte geschiedenissen sedert den jare 1500 tot het jaar 1574 zoo in die toen vermaarde koopstad als de andere steden van Nederland

[1535]

⁺ Anno 1535. op St. Jans dach, doen wan den Bisschop van Munster die Stadt van Munster, als hy daer een jaer voor geleghen hadden, maer ten lesten waren sy benaut van honger, ende de Stadt wirdt verraden van Hansken vander Langherstraten, ende den Coninck van de Heerdoepers, Jan Bokels Sone van Leyden, wirden den Bisschop in handen gelevert, alle dat gemeyn Volck van de Heerdoepers wirdt verslaghen, datter weynich ontquamen, maer de Coninck met d' ander Overste wirden levende met gloeyende ysere instrumenten genepen ende gedoot, ende met groote tormenten, ende pynen boven die andere in ysere Corven gehanghen, aen St. Lambrechts Toren.

In dier tyt, 's nachts als al dat Volck sliep, quamen tot Amsterdam Mannen en Vrouwen, allegader moedernaeckt, ende riepen alle Stadt door, wee, wee, wee! ende ande anders niet, waer door sy quamen in groot verdriet van de Borghers.

Item noch in dit jaer, dede den Coninck van Ingelant, Henricus den VIII. onthoofden, een seer geleert

+ 1535.

[p. 37]

Heer vuyt Ingelant, genoemt Thomas Morus, desen⁺ was den Coninckx opperste Cancelier, ende een seer geleert Man in 't Latyn en in 't Grieckx; noch ook den Bisschop van Rechester, met sommighe andere onnosel Municken, die hy aldaer onthoofden, naer langhe gevanckenisse, om dat sy niet consenteren en wilden, dat den Coninck verlaten soude syn eerste Huysvrou, syn Coninginne, ende trouwen een andere, daer d' eerste noch aff leefden. Dit gebeurden te Londen in Ingelant, in de maent van Julio.

Corts naer de doot van Thomas Morus, dede den selven Coninck van Ingelant onthalsen een schoen jonck edel Dochterken, dat hy getrout hadde, doen syn eerste Huysvrouwe noch leefden; dese moest sterven met noch sommighe Edele van syn Hooff, om dat hy quaede suspicie creech, dat dese Dochter in overspel met iemant soude leven, dan met den Coninck; maer eer sy sterffde, ontschuldigde sy haer selven ootmoedelyck, ende sy badt Godt voor de ghene die haer verwesen hadden, ende heeftse voor het Oordeel Godts geroepen.

+ 1535.