Gids voor den eenvoudigen bijbellezer

[p. t.o. III]

[p. IV]

Verstaat gij ook hetgene gij leest?
Hand. 8:30.

[p. V]

Voorrede.

Zeide de Heere Jezus eenmaal aangaande het woord dat Hij sprak, zoo nadrukkelijk als veel beteekenend: ‘ziet, wat gij hoort’ (Mark. 4:24) of (volgens Luk. 8:18) ‘ziet dan, hoe gij hoort;’ met niet minder nadruk, mogen wij het, op zijn gezag, den Bijbellezer toeroepen: ‘Ziet dan, wat en hoe gij leest!’ Eene geschikte handleiding bij het lezen van den Bijbel mag alzoo voor menig een wel noodig geacht worden.

Lang reeds wenschten velen met mij, bij het uitreiken en aanprijzen van den Bijbel, den minkundige een boek te kunnen geven of aanwijzen, dat op eenvoudigen toon in bevattelijken stijl geschreven, al die wenken en ophelderingen geven kon, die hij in den weg der middelen volstrekt behoeft en billijk verlangen mag, om Gods Woord met vrucht te kunnen lezen; - een boek, dat te gelijker tijd de strekking had om den Bijbel in het oog van den bezitter in waarde te doen stijgen en voor verstand en hart beide dierbaarder te maken; -

[p. VI]

dat ook niet de plaats van het Boek der boeken scheen te willen innemen, maar integendeel uit dat Boek uitging en tot dat Boek zelf telkens weder heenwees. Er bestaan op dat gebied uitgebreide werken, of ook enkele meer beknopte; doch gene zijn voor vele lezers te hoog, deze niet volledig genoeg en te kostbaar, dus niet verkrijgbaar voor iedereen. Het verheugt mij bij deze een werkje tegen betrekkelijk zeer geringen prijs te kunnen aanbieden, dat voor den minst kundige genoegzaam duidelijk is, en aan beknoptheid tevens een rijkdom van wetenswaardige bijzonderheden paart, welke het zelfs bij den meer kundige aannemelijk kan maken. Ware het mijn eigen werk, gewis ik voerde geene taal die eenigermate naar lofspraak zweemde; thans prijs ik dat van een ander aan, en doe het onbewimpeld en sterk, mij gelukkig achtende het op onzen bodem te hebben mogen overbrengen. Hetgeen men hier ontvangt, is de bewerkte vertaling van een Engelsch boek, getiteld: the Companion of the Bible, uitgegeven door het Engelsche Godsdienstige Traktaatgenootschap. Hoe nu de Vertaler zich van zijne taak gekweten hebbe, daarover oordeele een ander. Iets zij echter gezegd over hetgeen hij deed. Eene slaafsche vertaling levert hij hier niet. Bij de bewerking heeft hij de bijzondere en eigenaardige behoeften van den Nederlandschen Bijbelvriend steeds op het oog gehouden, en daarom telkens datgene gewijzigd, ingelascht of bijgevoegd, wat dienstig, ja noodig geacht werd, of wat ook eigen ervaring hem als behoefte had leeren kennen. - Zoo toch mogt, in het Eerste Gedeelte, Hoofdst. VIII over

[p. VII]

de Nederduitsche Bijbelvertalingen niet gemist worden. Het Engelsche werk verwijst ten aanzien van de Zeden der Oosterlingen naar een ander in die taal, hetwelk daarover opzettelijk handelt: ik meende er eenige bladzijden aan te moeten wijden. Dit gewigtige en rijke onderwerp heb ik getracht zoo kort mogelijk in Hoofdst. XIV te behandelen; doch hoop aan de beknoptheid de duidelijkheid niet te hebben opgeofferd. Het Gelijktijdig overzigt van de koningen van Juda en Israël, dacht mij, zou menig Bijbelonderzoeker zeer welkom zijn; even als, in het Tweede Gedeelte, de in Hoofdst. V voorkomende Overeenstemming der vier Evangelische verhalen over het lijden, het sterven, de opstanding en de hemelvaart des Heeren. Voorts bij ervaring het nut der parallelplaatsen kennende, vond ik mij genoopt de lijst daarvan onder aan de ontleding van ieder Bijbelboek geplaatst, eenigzins uit te breiden, voornamelijk om redenen in het werk zelf aangevoerd (blz. 76 in de noot). Eindelijk heb ik in het laatste Hoofdst. de alfabetische lijst der Schriftuurlijke eigennamen aanmerkelijk vermeerderd, deels om door het plaatsen van toonteekens (zoo als ook doorloopend is geschied) in het juist uitspreken van dezelve behulpzaam te zijn, ook om van meerdere de vaak zoo opmerkenswaardige beteekenissen, uit goede bronnen geput, aan te geven. Hadde het bestek van het werk mij dit niet verboden, ik zou om genoemde redenen eene volledige lijst gegeven hebben van al de in den Bijbel voorkomende eigennamen, met aanwijzing van de juiste uitspraak en meest aangenomen beteekenissen. Welligt doe ik dit later

[p. VIII]

afzonderlijk; gaarne, zoo de Heer wil, wanneer het blijken mogt dat men dit verlangde.

De beide kaarten, die dezen Gids niet maar tot sieraad, veelmeer tot meerder deugdelijkheid werden toegevoegd, zijn onder mijn opzigt door mijnen broeder met zorgvuldigheid geteekend; terwijl ik gezorgd heb, dat de keurige lithografische bewerking niet door onnaauwkeurigheden ontsierd werd.

De bede nu waarmede ik dezen Gids mijnen landgenooten aanbied, is, dat de Heere het boek gelieve te zegenen en het tot een middel in zijne hand make, om velen te brengen tot de naauwgezette lezing en het regt begrip van den Bijbel, alsmede tot klimmende waardering van Gods onfeilbaar Woord, tegenover de valschelijk genaamde filosofie der ijdele menschen. Dan toch, door denzelfden Geest door wien de heilige schrijvers gedreven werden, in alle waarheid geleid, zal men bevinden dat alleen de Bijbel, en niets anders dan de Bijbel, te allen tijde waarlijk ‘eene lamp is voor onzen voet en een licht op ons pad.’

Amsterdam,

14 Junij, 1849.

T.M. LOOMAN.