Den gheestelycken Orpheus
(1660)–Gaudentius van Loemel– Auteursrechtvrij
Stemme. {Ick placht inden tijdt voor desen, ofte
| |
[pagina 100]
| |
Daerom weereldt ick u schouw:
Want als ick gaen overdencken,
Dat ghy my in ‘t leste soudt krencken,
Soo neem ick van u de vlucht
Eer ick dat te spae besucht.
2. Dus ghy kondt my niet behaghen:
Want ick heb u aff geslaghen,
Ghy en sult my troosten niet,
Vwen troost is maer verdriet.
Ick heb nu mijn hert en sinnen,
Heel gestelt tot Iesus minnen,
Om te draghen soo sijn Cruys,
Adieu weereldt vuyl gespuys.
3. Soo wil ick met hem blyhertigh,
Lyden: want hy is bermhertigh,
Iesu geeff ick soo myn trouw,
Adieu weereldt lichte vrouw,
In hem neem ick mijn behaghen,
Die mijn Cruys sal helpen draghen,
Te vergeefs is ‘t dat ghy vleydt,
Adieu weereldts ijdelheyt.
4. G’hebter veele hier bedroghen,
Listigh in u net getoghen,
En gebroght door valschen schyn,
Tot de aldergrootste pijn,
Om oock daer toe niet te komen,
Heb de vlucht van u genomen,
Adieu weereldt met u smert,
Iesu schenck ick Ziel, en hert.
|
|