Den gheestelycken Orpheus
(1660)–Gaudentius van Loemel–
Auteursrechtvrij
Stemme; {Huc ad Regem Pastorum Ofte
| |
[pagina 69]
| |
Vwen Geest doet ons keeren,Ga naar margenoot+
Tot alle Heyligheyt:
Want hy vervult ons hier
Al door sijn Heyligh vier
Soo dat sonder sijn kracht,
In ons is geene macht.
3. Wilt altijdt by ons blyven
O Trooster vanden Mensch!
‘T quaet wilt van ons verdryven
Laet dit naer goeden wensch,
Altijdt geschieden Heer!
Want buyten u niet meer
Begeeren wy gelijck,
Stiert ons al tot u Ryck.
4. Loff moet u altijdt wesen,
O Vader Godt, en all’,
Loff zy u oock gepresen,
Godt Soon die Adams vall’,
Hebt hier te niet gedaen
Wilt ons gebedt ontfaen!
Loff u Godt Heyligh Geest
Door dese blyde feest.
Den Heylighen Gheest (in sijn liefde seer brandende Zielen) nu ontfangen hebbende, weet ick wel dat ter werelt niet en is, ofte gevonden kan worden, dat u.l. aengenamer soude konnen zijn (ende dat om sijn Alderheylighste ende alderbeste voetsel) als die Alderkostelijckste Hemelsche spijse, dat levend maec- | |
[pagina 70]
| |
kende, ende aldergeneselijcste Broodt, dat Godt, ende Mensch, met den dranck van Ga naar margenoot+sijn dierbaer Bloet, selver is. Het welck Iesus Christus Ga naar margenoot+den Hemelschen Orpheus, ons seer melodieus Ga naar margenoot+heeft laeten hooren, als hy seyde, dat hem daer soo seer naer verlanght hadde, om dit aen Ga naar margenoot+ons te geven, ende te laeten voor een eeuwelijck Testament, daer mede waerachtelijck te kennen gevende, dat wy lieve, ende wettige Ga naar margenoot+erfgenamen waren, niet meer Gasten ofte Vremdelinghen; maer Borgers van dat Hemelsch Ierusalem, ende waerachtighe huysgenooten Godts. Om dit dan te bevestigen, moeten wy liefde met wederliefde loonen, ende daer toe gaen Ga naar margenoot+met een heel gebroken, ende verootmoedight herte, ganschelijck inde liefde Godts brandende, op dat wy daer niet met dien verkeerden Apostel de doodt (in plaets van ‘t leven) putten: maer ons conscientien (door het Heylich Sacrament der Penitentie) ghesuyvert zijnde, de medecijne der salige gesontheyt, met het leven aldaer genieten, ende tot Godt,
Met de Borgers alle Boven
Singhen Engelsch schoone loven
In den Heere gansch verblijdt
Met een oversoet iolijdt,
Die daer spelen op haer velen
En singhen met soete kelen
Loven schoon en excellent
Voor ‘t Hooghweerdigh Sacrament.
| |
[pagina 71]
| |
Slaet dan Mensch daer op u ooghen
Om Eerbiedingh soo te tooghen,
Ende luystert toe met vlijdt:
VVant daer is die u bevrijdt.
En van sonden heeft ontbonden,
Door sijn liefde gansch verslonden,
Dus bewyst hem alle eer
Godt en Mensch is daer u Heer.
Die door soete minne stralen,
Hier tot ons quam nederdalen,
Comt dan alle met ootmoet,
En u Schepper eer aendoet.
|
|