Den gheestelycken Orpheus

[p. 63]

Eensaeme, ende stillicheyts beminnende Musen.

Nv Ghylieden uwen Beminden gevonden hebt, is genochsaem te bespeuren, dat by V.L. niet meerder in weerden is als de stillicheyt, waer door men alleen verkrijgen ende bewaeren kan de gerusticheyt des herten, en dat dese by V.L. niet en was te vinden, die gepasseerde Liedekens vande Verrijssenisse uws Bruydegoms Christi, en souden soo wel in uwe ooren, ende herten niet gekloncken hebben, door dien alle onnoodige, uytwendige bekommernissen, den Mensch tot den smaeck vande inwendighe ⁺Gheestelijcke eenicheyt niet en konnen brengen; waer door den Gheest des vrede op ⁺hem moet dalen, ende soo in hem sijne verblijvinge maecken, gelijck dat genoechsaem ⁺heeft gebleken aen die Alderheylichste Maghet, ende Moeder Godts Maria, die eenen waerachtigen spiegel, ende groote liefhebster was vande eenicheyt, gelijck dat, den Heylighen ⁺Ambrosius ons betoont, ende meer andere die hun in stillicheyt mosten vergaderen, soo sy den Gheest des vrede, ende liefde ⁺ontfangen wilden, om daer vruchten mede uyt te wercken: want veel uytloopen (seyt onsen Eerweerdighen ende seer verlichten

+ Isa. c. 66.

+ Gal. c. 5.

+ Ioan. cap. 14.

+ Lib. 2. in Lucam cap. 1.

+ Actor. c. 2.

[p. 64]

⁺Thomas à Kempis) doet den mensch altijdt minder ‘t huys keeren; waer om hy het niet qualijck voor en had, ende seer wel de waerheyt daer van ons kennelijck is maeckende, seggende dat hy nergens rust en vondt, Als in een boexken, met een Boexken. Hier moeten wy wel uytbekennen, ende leeren, dat den Heylighen Gheest niet en kan verblijven, ofte sijne wooninge maecken, by alsulcke wispeltuyten, die nergens hun vermaeck in en hebben als met alle uytwendige onnoodige saecken te bekommeren,

In stadigh drille, naer sin en wille,

En voll’ gebreken, gedurigh spreken.

Het welck al den Gheestelijcken klanck van den inwendigen Mensch wegh neemt, daer nochtans hy bekennen moet dat Iesus Christus, den stillicheyts beminnenden Orpheus, eertijdts dat seer wel heeft te kennen gegeven, als hy Maria Magdalena daer in prees ende ⁺voorstondt, ende Martha haere suster berispten, jae de waerheyt, als hy is, die niet liegen en kan, seyde immers selfs dat Maria het beste deel verkoren had. Ghylieden dan hem geloof gevende Aendachtighe, tot Godt opgetrocken Zielen, soeckt anders niet als het alderbeste uytverkoren deel, met Mafdalena in uwe herten te bewaren.

+ 1. Lib. c. 10.

+ Luc. cap. 10.

[p. 65]

 

Soo veel spreckentheyt wilt mijden,

 

Daer men door comt in veel lijden:

 

VVant veel sprecken sonder noodt

 

Ziel, en Lichaem ‘t samen doodt.⁺

 

Gelijck in het vele sprecken,

 

Gheene sonden hier ontbrecken,

 

Schout dan seer dit quaet venijn

 

Datter vele brenght in pijn.⁺

 

Stilheyts gheest sal dit verdrijven

 

Om altijdt in rust te blijven,

 

Die ons door sijn Heyligh vier

 

Soo doet singhen met plaisier.

+ Prov. c. 10.

+ Iacob. c. 1.