Den gheestelycken Orpheus

In Godt alleen vermaeck hebbende opgetrocken blyde Musen.

Seer devote Zielen.

Ter oorsake, dat dese feest niet anders mede-brenght, als een groote vreught, ende onvergetelijcke, onuytspreckelijcke blyschap, volgen hier de Vijff glorieuse Mysterien van den Alderheylighsten Roosen kransch, waer door menichten van Menschen, van alle quaet bevrydt, tot dese blyschap ghecomen zijn, ende soo wy oock die snaren dickmaels toetsen (met opgetrocken geest, ende innicheyt des herten) sullen sy eenen aengenamen klanck geven, waer door oock alle quaet van

[p. 58]

ons sal wijcken, ende met de andere alsoo tot de overgroote blyschap geraecken, oock sullen wy daer door worden,

Kinders goet, Vol ootmoet;

VVant by doet, Tegen-spoet

Hier seer soet, Voor de voet

Gansch verdwynen door de Groet.