Cleomenes

[p. V]

Aan de E.E. heeren, Hendrik Vastrik. Michiel Hinloopen. Wichbold Muilman. Michiel Wiltschut. Abram Bakker. Kornelis Verpoorten. Regénten van het Weeshuis.
En de E.E. heeren, Jeremias van der Meer. Pieter van Wikkevoort. Sjakes Thirri. Antoni Reepmaaker. Regénten van het Oude Mannen Huis.

Myn Heeren,

WY neemen de vrymoedigheid, om aan u. E.E. dit Treurspél van Cleoménes op te draagen, mét die hoop, dat, niet tégenstaande uwe wichtige belangen, én noodige bezigheeden, hy

[p. VI]

échter aan u. E.E. niet onaangenaam zal zyn, schoon hy als een Vondeling te voorschyn komt; te meêr om dat ons gebleeken is uwe érnstige geneegentheid om de Schouwburg eens wéder in zyne oude luister te zien bloeijen, én de Nederduitsche Poëzy, én Taal voort te zétten; én nademaal het u. E.E. heeft belieft de belangen, én wélstand der zélve, tót voorstand der beide Godshuizen, aan ons beide te vertrouwen, vinden wy ons meêr verplicht, ja genootzaakt onze eersteling aan u. E.E. eerbiedig op te offeren, om daar door te betoonen, dat ons inzicht het uwe tracht te évenaaren, én dat wy, zo veel doenlyk is, voorhébben, om een oogwit te bereiken, én de Schouwburg voordeel by te bréngen.

Wy zyn échter zo verwaant niet dat zulks in onze macht alleen bestaat; ô neen, wy weeten dat Yver, én Liefde van veelen, de konst doet Bloeijen, dat niet eene Bie, maar veele Drommen de kórf met honingraaten vullen.

Ook verblind ons de eige liefde zo vér niet, dat wy zouden waanen een wérk in

[p. VII]

't licht te bréngen, dat zyne volmaaktheid in alle deelen volkomen heeft, wy laaten dat aan het oordeel van alle Konstkenneren, én zéggen alleen, dat het eene eigene vinding is, dat van de Stoffe, Schikking, én Redeneering niets ontleent is, dat wy mét voordacht ieder Bedryf op een byzonder Tooneel laaten afspeelen, dat wy meerder werking daar in hébben gemaakt als men gemeenlyk in de Fransche Treurstukken ziet, enz.

Wat nu tót de uitvoering van zulk een wérk behoort, zullen die licht kunnen oordeelen, die het ondernoomen hébben.

Wy twyfelen échter niet aan eene goede uitslag, zo om de ongemeenheid van de Verziering, als de verscheidenheid der Hartstóchten, die hier gewéldig onder een arbeiden, én voornaamentlyk swanger gaan mét Liefde, én Staatzucht, twé der grootste, én krachtigste beweegingen, om in de gemoederen der aanschouweren, schrik, én médelyden te verwékken. Indien ons dit gelukt, én dar déze geringe aanbieding u. E.E. niet kome te

[p. VIII]

mishaagen, zullen wy eer genoeg ingelégt hébben, én ik voortaan niet anders betrachten als mét alle geneegentheid te betuigen dat ik bén,

Myn Heeren,

V E.E. Verplichtste Dienaar

D. LINGELBACH.