Mogelijk

(1999)–Alphons Levens– rechtenstatus



[pagina 34]
Omatie Zij, achterin de tweede rij van 1-d heeft haast altijd een vriendelijke glimlach over haar vol gelaat Omatie met de mooiste cijfers het zonnetje van onze klas, menéér maar ik sta verbaasd als zij antwoordt nee, meneer, ik lees geen boek Geen boek? Kom nou, Omatie! Waarom niet? Geen tijd, meneer! Omatie, kom nou; hoezo? Groenten bezorgen van twee tot negen Van twee tot negen?! Ze lacht. Ze lacht altijd, net... als dat ander meisje, zie ik opeens, van Mulo-4, dat nu niet meer lacht. 4 maart 1992