Bezinning en strijd

[p. 17]

Zoveel hokjes

Zoveel hokjes.
Hokjes
Hokjes
Hokjes
Ik word gek.
Ik wil geen gekooid beest zijn.

Ik ben gek

zo beweren ze

Bijna geloof ik het nog.

Ze houden vol:

‘Je bent gek!

want je komt op

voor je recht.’

[p. 18]

 

Surinamers,

 

armen in de wereld

 

laten we één zijn.

 

 

 

De wereld toehoort ook ons toe.

 

Wij moeten ons doen gelden.

 

 

 

De onderdrukkers schiepen voor ons;

 

sekten,

 

godsdiensten,

 

rassen,

 

ideologieën,

 

partijen,

 

kleuren,

 

stammen,

 

bevolkingsgroepen,

 

klassen,

 

buurten,

 

volkeren.....

 

standen!

 

 

 

Een mooie erfenis.

 

Hiermee moeten wij voort.

 

 

 

In verdeeldheid zijn wij geboren,

 

wij vroegen er niet om.

 

Zo voedden ze ons op,

 

accepteren wij deze erfenis?

 

 

 

WIJ RESPECTEREN ELKAAR NIET