Naufragium Amoris.
A Mare est & naufragium facere, cùm mens humana, Veneris sociata illecebris, & attractu sopita Cupidinis, Dei immemor, oblita sui, & nouissimorum obliuiscens, insensibiliter in aeternam animae ruinam tendit.
Eris sicut dormiens in medio mari, & quasi sopitus gubernator, amisso clauo, & dices: Verberauerunt me, sed non dolui; traxerunt me, & ego non sensi, quando euigilabo? Prouerbiorum 23.
Amor est ratio pigra, est carcer, quó appellimur & peruenitur apertis viis, húcque accelerando ad ingentem poenam migratur.
Fr. Petrarcha.