Amoris divini et humani antipathia

[p. 160]

Vnio Amoris. XXXVII.

Aluar.
Paz.
Gerson.
Aluar.
Paz.
QVies animae quae aliquam vnionem cum Deo
praesupponit, solet in perfectam trāsire vnio-
nem. vnio vt ipsum nomen sonat, nihil aliud est,
quam id, quo, ex duobus vel pluribus vnum fit.
vnio haec animae cum Deo non fit in substantiâ,
quasi significet, quod Deus sit intimè praesens ani-
mae, ita vt anima suum proprium esse amittat &
conuertatur in Deum; sed celebratur in viribus
animae nimirum in intellectu & affectu, estque
donum, quo Deus in ipso fundo atque intimo a-
nimae, clarissimâ luce se illi praesentem & eam in-
tuentem ac tenerrime diligentem ostendit. quo
memoria ipsius animae huic Deo sic sibi manife-
stato tenacissimè adhaeret, ita vt (vnione durante)
ab eo auelli separarique non possit: intellectus e-
nim clarissimâ luce sapientiae inspicit, & vt quod-
dam totum, in quo est omne bonum, vel secun-
dum aliquam, vel aliquas perfectiones intelligit,
ita vt ab eo in aliquid aliud diuerti nequeat, vo-
luntas ardentissimo amore constringit, qui instar
ignis erumpens omnia videtur absumere, ita vt a-
nima iam in se non viuat, neque actionibus na-
turalibus intendat, sed in eum dulcissimum spon-
sum toto affectu transeat, à quo arctissimo apprae-
hensa est complexu.

[p. *79]

Dabo eis cor vnum.
Ezech. 11.

Ces coeurs sidentifieron
Puis qu'amour est le forgeron.

[p. 161]

Vnion de l'Amour.

XXXVII.

Ce forgeron est vn habile maistre,
Qu' elle vnion ne peut il faire naistre,
Es coeurs qui sont vrayement amoureux?
C'est luy qui veut, que les amants maintiennent,
Que l'Amour fait que deux coeurs vndeuiennent,
Et que chascun puisse deuenir deux.

En el crisol del amor
Se labran los eslabones,
Para ensartar coraçones.

Men sal dese herten noyt sien scheen/
Die liefde poocht te maecken een.