Amoris divini et humani antipathia

[p. 24]

Credulitas Amoris. XII.

Phocyl.
F. Petrar.
O Anima! noli credere celerrimè antequam
verè finem videas. Multos amantes creduli-
tas sua circumuenit; libenter enim credunt quod
optant.

Cat.
Vix dederat terris ignem, sua furta, Prometheus;

Pan furit, & flammis oscula ferre parat:

Qantus, ait, nitor hic? (nondum cognouerat ignem)

Et ruit, & laesas vix trahit inde manus.

Dum, quid ames, videas; properatos differ amores;

Heu scelerata Venus, cum celerata venit.

AMor saeculi ducet te ad aulam, noli illi crede-
re; subito forsan, & breuissimo tempore ad
summas te promouebit dignitates, sed vt citius &
altiùs te detrudat in profundissimas calamita-
tes & miserias. superbiâ inflabit te, sed vt tam-
quam pila pronior voluaris ad quaeuis flagitia.
Auri, gemmarum, munerumq́ue cupiditate in-
flammabit te, sed vt aureo laqueo strangulata, in
aeternas flammas praecipiteris atrocissimè cru-
cianda. ad computatorium vocabit te; vtinam?
calculorum, ad computantis arbitrium instabili-
tas, tibi symbolum sit mutabilitatis honorem &
dignitatum, ad nutum Principum & Regum.

[p. *12]

Quod non noris, non ames.

Ce que tu ne connois d'aymer iamais t'auāce,
Il a pris mal a Pan d'aymer sans connoissance.

[p. 25]

Credulité de l'Amour.

XII.

Le brillant de ce feu, at charmé ce satyre,

Comme faict la beauté, l'ame, & l'oeil, quelle attire,
Pour l'obliger tantost au mesme repentir.
Panfit de son erreur condigne penitance,
Et l'ame la ferat, lors que sans cognoissance
Elle aymera l'attrait, quelle deuroit hayr.

Los que como el triste Pan
Sin conoçer se enamoran:
Con el su ignorancia lloran.

Te minnen datmen niet en kent/
Heeft Pan/ en menich man gheschent.