Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt

In hem begrijpende veelderhande amoureuse liedekens, te vooren in druck noyt uytgegaen

Een ander,

Op de wijse soot begint, Op den Naem Pieter.

PErsse vol drucx //
Die ick met drouven geeste tre- de //
Nu moet ick flucx //
Drincken den kelck des ongelucx //
Tot afganck van mijn le- vens vrede,
Ick die noyt mensche yet misde- de //
Ben van een maegt t'leven ontseyt //
O woort van

[p. 121]

 

 

onbermhertichede //

 

Moordadich sweert seer scherp van snede //

 

Laet d'ure van my zijn beschreyt //

 

Eer ick moet nemen mijn af scheyt.

 

 

 

I ck arm verdwaelt

 

Ballinck, dole in veel gewesten:

 

Wat dinck my faelt,

 

Is haer soo beeldich afgemaelt,

 

Daer can niet el dan t'wesen resten:

 

Des waters druppen, breect ten lesten

 

Een steen: maer aen dit kindt // verdrayt,

 

En can God moet, noch reden vesten,

 

Al is mijn dienst tot haren besten,

 

Nimmermeer zy haer vindt // gepaeyt,

 

T'zijn pluymen inden windt // gesaeyt.

 

E en sulcken wee

 

Heeft mijn iongh herte gans deurtloven:

 

Gelijck de zee

 

Passeert der drupkens een of twee,

 

Gaet oock mijn smert, elcx smert te boven:

 

Eylaes! deur Venus valsch beloven,

 

Ick voor een lam, dees Tigre coos:

 

My siende nu deerlick verschoven,

 

Inwendich branden als een Oven,

 

Mishandelt als quaetdoender boos,

 

Laet sy my sterven troosteloos.

 

T ot cleyn verblien

 

Is t'sien, t'gehoor, t'gevoel, volhandich:

 

Wat cant bedien

 

Dat ick de liefste mach aensien?

[p. 122]

 

Of hooren haer woorden verstandich:

 

Den middel smal, wt liefde brandich,

 

T'omreyken, met behendicheyt,

 

Sulcx maeckt mijn sinnen meer wtlandich,

 

Verstaende haren haet vyandich,

 

T'is een rechte ellendicheyt,

 

Blijft ongetroost d'inwendicheyt.

 

E erloos gespuys,

 

Die vrouwen herten cont beceuren,

 

En laet confuys,

 

Als ghy haer siet opnemen t'cruys,

 

T'sy! t'is daet boven nateuren,

 

Mocht my van t'lief, sulcx eens gebeuren,

 

Met blijschap waer ick saen // becleet:

 

Maer neen! veel wenschen werckt doleuren,

 

Ick arm gevangen moet nu treuren

 

Met anghst, en commer, staen // besweet,

 

Den rechter is om slaen // bereet.

 

Prince.

 

R ust, mijn gemoet,

 

Niet meer suldy bange // sneven?

 

V naeckt voorspoet,

 

Want ghy sult achten t'sterven soet,

 

Ten aensien van dit strange // leven

 

Waer sijdy doot, dus lange // bleuen,

 

Coemt, dat ick mach omhelsen dy:

 

Mijn Cus sal aen dijn wange // cleven,

 

Niet goets can my een slange // geuen,

 

Die my wil schenden, zulcx dat ghy

 

My aengenamer zijt, dan zy.

Doende leer-ick.