Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt

In hem begrijpende veelderhande amoureuse liedekens, te vooren in druck noyt uytgegaen

[p. 113]

Een ander,

Op de wijse: Wel salich zijn de landen, Op den naem Neelken.

NOtabel reyn goddin- ne //
Volmaect schoon paradijs,
Ghy waert vanden begin- ne //
Een dierbaer gulden rijs,
Och! of ick als gegronde //
In u genade stonde //
De werelt gans int ronde //
Soud' ic ach- ten mijnen prijs.

E del zydy van zeden,

S'gelijcx niet wesen sal,
Ick seght met goede reden,
Ghy zijt doch een, en al,
Rancxken seer hoogh gesproten,
Gratieus overgoten,
Ghy draeght in u besloten,
Mijn geluck, en ongeval.

E en cranck, weemoedich suchten,

Hoort int bysonder // aen,
En laet my quade luchten,
Tempeest, noch donder // slaen:
Beschijnt my even dichte,
O Sonne, claer van lichte,
En wilt voor mijn gesichte,
Doch nimmermeer onder // gaen.

[p. 114]

 

L ijf, goet, noch aerdsche eere,

 

En wert om v verschoont:

 

Alleene ick begeere

 

Dat ghy my liefde thoont:

 

Niet anders is t'behoeven,

 

In mijn angstich bedroeven:

 

Dan naer een lang vertoeven,

 

Alsoo hoogh te zijn geloont.

 

K eert niet soo haest ter zijden,

 

Ghy schoonste int vergier,

 

Mijn troost, en toevertijden,

 

Zydy in mijn dangier:

 

Van God ben ick in desen

 

Veel meer dan wtgelesen,

 

Dat ick weerdich mach wesen

 

Te zijn uwen prisonier.

 

E n pluct vileyne // becken,

 

Niet meer haer valsch oncruyt:

 

Die met onreyne // vlecken,

 

Ons liefde blusschen wt:

 

Vertrect ghy helsche iongen,

 

Vervloucte quade tongen,

 

Ghy houdt my so bedwongen,

 

Dat my dickmaels t'herte sluyt.

 

 

 

Prince.

 

 

 

N u dan: adieu Princesse,

 

Ghy weet wel, en genough,

 

Ouer de iaren sesse,

 

Ick v mijn hert opdrough:

 

En noch tot allen dagen,

 

Sal u mijn siele dragen

 

Een vierich wel behagen,

 

Want ick weet t'is Gods gevough.

Doende leer-ick.