Dialogus Creaturarum dat is Twispraec der creaturen
(2015)–Gheraert Leeu–
Auteursrechtelijk beschermd¶ Van die scymynckel dye boecken screef Dyalogus xcvij. | DIe Ga naar voetnoot328 aep ofte scymynckel plach veel boecken te scrij- | uen Mer nymmermeer en gaf si hoer hart ende syn | daer toe Ende ter wijl dat si screef plach si te clap- | [20] pen mitten anderen die by haer stonden of nae horen woorden | te luysteren Alsoe dat si die boeken incorrect makede scriuen. | de daer in dicwijl datter verrast wortEnde want si hoer daer | in nyet beteren en woude soe bleuen hoer boecken onuerkoft. | ende si most in armoeden steruen ende seyde: NIet Ga naar voetnoot329 en sal | | |
[Folio n2v]
| |
 die scriuer bedriuen. die sonder acht ende hert wil scriuen. Al | soe sellen wi oeck doen als wi bidden of singhen willen myt- | ter herten dat bedencken wanttet niet swaert en is mitter stem | men alleen te singhen ofte bidden sonder andacht des herten. | [5] ende doen als die apostel paulus seyt Singhet den heer in v | wen herten: dat is niet allen Ga naar voetnoot330 mitter stemmen mer mitter her- | ten. op dat wi mit hem moghen segghen Singhen sal ic mit- | ten gheest ende mitten ghedachten Seneca Ick merck waer ic | ben Also deden die philosophen die mit naernstichet andach | [10] tich waren te ondersoecken ende te vinden die wijsheyt dye si | myt horen leringhen bewesen hebben. ¶ Valerius scrijft dat | dat carnafides die philosooph een vlitich ridder was der wijs | heyt mit groten arbeyt die te ondersoecken also dat doe hi tne | ghetich Ga naar voetnoot331 iaer out was alsoe seer hem tottie tijt der leringhe gaf | [15] als wanneer hy hem ghesettet had om spijs ende dranc op syn | maeltijt te nemen dat hi alsoe stadich ende vast den ghedachten | der wijsheyt anhenck dat hy vergat sijn hant tot sijn mont te | reyken ¶ Des ghelijck vertelt hi oec van archimedes den phi | losooph dat doe sijn stat siracusana ghewonnen wart ende mar | [20] cellus dye keyser een ghebot van hem ghegheuen had. dat hy | niet doot en soude warden gheslaghen. dat hi doe sat mit si- | nen oghen starende in dye aerde op dye figuren ende circulen | daer in te scriuen dat doe tot hem quam een vanden ridders | houdende ouer sijn hooft een wtghetoghen blanck swaert dye | [25] hem vraghede wie hi was. dat hi om sijn grote vliticheyt der | waerheyt ende der konsten in dye fighuren te vinden sinen naem | niet segghen en mochte mer dat hi sitten bleef sonder antwoort | te gheuen teickende die fighuren ende circulen mit sinen han- | den ende seyde Ick bids di en wilt dese cirkel die ic trecke nyet | [30] verderuen dat hi also verghetende dat ghebot des ridders die | sinen naem vraghede mitten swaerde verslaghen wort | |
|