Dialogus Creaturarum dat is Twispraec der creaturen

¶ Van dat duuckergen ¶ Dyalogus vier ende tseuentich |

[fol. k4v]

Duyker ²⁵³ is een voghel die sijn aes mit duyken crighet. | Dese was seer versumel in hem seluen gheworden ende | seyde in hem seluen wat sal ic onsalighe doen. Gheen | van allen voghelen en wint sijn aes mit so groten arbeyde als | [5] ic want ic altoes duycken moet onder die wateren dat ic mijn | aes hael ende ick sal bi auentuer eens verdrencken. wat heb ick | dan ghewonnen. Beeter ist dat ic tot die andere voghelen gae | ende aes mit hem crighe. dat ick nyet eten en darf altoes dat | broet des arbeyts ende des perikels. Mer alsoe sonder groten | [10] arbeyt leckerliken leuen mach Aldus toech hi opt velt op dat | hi mitten anderen voghelen sijn aes vercrighen. Mer | hy en vandt nyet daer hi smaeck in hadde alsoe dat hy groten | hongher leet ende is seer magher gheworden. ende en dorste | van anxte niet weder ten water keeren om te duycken als hy | [15] plach Mer hi sterf van groten hongher ende seyde Recht ²⁵⁴ | is dat hy nyet te eten en vindt: dijet nyet myt sijn arbeyt en | wynt. ¶ Veel menschen sijn dye gheen arbeyt aen nemen en | willen. mer lieuer hebben in armoeden te wesen. Job: Dye | mensch is ten arbeyt gheboren ¶ Dye den arbeyt versmaedt | [20] die en doet niet dat gheen daer hi toe gheboren is. Ende daer | om als die glosa seyt en sal hy niet comen daer hy toe ghesche- | pen is dat is dat ouerste goet: Paulus die nyet en arbeyt en | sal nyet eeten: Daer om seyt oeck ysidorus: Soeke dy een | profitelick werck by welken die zielen worden veruolt. : |

253 D initiaal, 3 regels hoog, met zichtbare representant.

254 R initiaal, 1 regel hoog, met zichtbare representant.

[fol. k5r]

Matighen arbeyt te hebben is ghenoechlickheyt ende ghesont | heyt der zielen ende des lichaems Een weduwe was die nyet | ghegrauen en woude wesen in dat dootcleet dat hoor gheghe | uen was Mer in dat si bearbeyt had mit hoor eyghen handen | [5] Die abt arsenius als men int vader boeck leest die een groot se | natoor gheweest had in des keysers hof Nae doe hy een here- | mijt gheworden was ende seer heylich. Den ghenen die hem | vragheden in wat dinck hy betrouwede Antwoorden hi en- | de seyde Daer in want ic die menschen vlye ende ghesweghen | [10] heb Mer alre meest verblijde ick my dat ick die nootturft myt | arbeyt mijnre handen ghewonnen heb |