Toen en nu


De ouderwetsche hand-brandspuit. Die last der burgerij is thans In vele steden opgeheven; Men heeft er nu een korps van wakk're mans, Die voor 't volbrengen van hun plichten leven. Nu pompt en drijtt men 't water met gemak Door stoom, tot aan het hoogste tempeldak; En wie het Brandweerkorps de vlammen ziet trotseeren, Die moet de wakk're mans wel eeren.
[pagina 8-9]
Oud en jong en arm en rijk zij waren op het ijs gelijk, Men schiep vermaak in 't schaatsen rijden, In arren op het ijs of sullebaantje glijden. Nu biedt de IJsclub pretjes aan haar leden, En tot bij laten avondstond wordt op de baan gereden; Het electrieke licht langs heel de baan verspreid, Wekt vreugde en gezelligheid.