Theatrum stultorum

De Sotheydt
Van de blinde ende qualyck beraede Hovelinghen.

Sinne-beeldt.
Eenighe Genij, oft Kinders, die met keersen in besems verheven de Vledermuysen verbranden.

Desen luyster, desen schyn,
Oorsaeck is van groote pyn.

WAerom naer de keers ghevloghen
In een besem op-ghetoghen,

VVaerom wonderbaer ghediert,

Naer de vlamme soo gheswiert?

Soo ghy die maer komt te naecken,
Sult ghy Vledermuysien smaecken

Groote smerte, groote pyn,

Half door't vier ghebraeden zyn.

[p. 47]

 

Voghels die naer vlamme vlieghen,

 

Hun vergheten, hun bedrieghen,

 

Komen eens in anxst en noodt,

 

Vallen eens ten lesten doodt.

 

VVaerom mensch u soo bedroghen,

 

VVaerom naer het Hof ghevloghen,

 

VVaerom 't Hof alsoo bemint,

 

En tot hooghen staet ghesint?

 

Ist misschien om dat de zaelen,

 

Zyn vol luyster, helle straelen?

 

Ist misschien om dat het Hof

 

Is vol silv're, goude stof.

 

O! dit zyn maer beusel-saecken,

 

Die den mensch mistroostigh maecken;

 

Desen luyster, desen schyn,

 

Die veroorsaeckt smert en pyn.

 

Eer en staet met groot verlanghen,

 

Met veel geldt in't Hof ontfanghen,

 

Helpt u dickwils in den noodt,

 

Brenght u somtydts tot de doodt.

 

Het en zyn maer Sotte menschen,

 

Die naer desen luyster wenschen,

 

Sooje hier naer niet en tracht,

 

Zytje wys en wel bedacht.