De hazen en andere gedichten

[p. 53]

Achtertuin

In het donker staat de kleine kastanje
en de onbekende winter staat er ook
geleund tegen het huis; jij en
een paar bleke goden - van verlegenheid
de wazige en die dromendief en de
dodenwachter - zitten binnen.

De treurige liefde is een grote liefde;
die omspant wel jaren en broers
en de ziekte van het kind. Kom,
wil ik fluisteren, er is nog een land
waar niemand is begraven, op de hellingen
kunnen wij slapen en staren en
de grote huilbuien zien we verdampen
in een doodstille ochtend, maar je zult
glimlachen en kijken
in je schoot. En even beweegt
de winter in de tuin en schudt nee -
je hoort het nauwelijks in de takken.