Bloemen en knoppen

[p. 136]

Waarde en onwaarde.

Ze was aan zijn zij zoo gelukkig;

En vaak sprak heur hart en haar mond:

‘Nooit vond ik zoo'n rijkdom in 't leven,

Als sinds ik aan u mij verbond.’

Hij zonk in de groeve der dooden;

Zij zuchtte met vlijmend verdriet:

‘Nooit vond ik het leven zoo arm'lijk,

Zoo leêg, als sinds gij mij verliet.’