Bloemen en knoppen

[p. 126]

Het boompje op de rots.

'k Zag hoog op het rotsblok

Een boompje, zoo frisch,

Als vaak in een lusthof

Het boompje niet is.

Vol malschheid en groeilust

Was 't hout en het blad,

En bloedroode bessen

Hield 't loover omvat.

‘Hoe groeit gij zoo tierig,

Zoo frisch en gezond?

Gij staat zonder schut hier,

En steen is uw grond.’

[p. 127]

 

En 't boompje gaf me antwoord,

 

Terwijl het zich boog,

 

En vriend'lijk en vroolijk

 

Zijn takjes bewoog:

 

 

 

‘'t Is waar, 'k heb geen schut hier,

 

Ik sta hier alleen;

 

En bar is de bodem, -

 

Min aarde dan steen.’

 

 

 

‘Maar 'k mag toch niet klagen,

 

Want 'k heb het hier goed:

 

'k Zie 't eerst, en het laatst ook,

 

De zon en haar gloed.’

 

 

 

‘En schoon God veel boomen

 

Meer aarde beschikk',

 

Geen kreeg zooveel hemel, -

 

Geen zóóveel, als ik.’