Bloemen en knoppen

[p. 124]

Bij een kerkje.

Wat ligt gij, lief kerkje!

Daar plechtig en kalm!

Een schoone versteening

Van bede en van psalm.

Hoe zinrijk wijst zwijgend

Uw torentje omhoog!

Een vinger ten hemel

Voor 't licht-zoekend oog.

Een teeken, dat in zich

Dit denkbeeld bevat:

‘Van boven de zegen!

Naar hooger het pad!’