Bloemen en knoppen

[p. 122]

Zaterdag-avond.

Op Zaterdag-avond, dan is op de bank,

Beschaduwd door de achtbare linden,

Op 't plein voor het kerkjen, in 't zomergetij,

Een troepje van dorpers te vinden.

Ze zijn dan wel niet nog in 't Zondagsch gewaad,

Maar toch is het kleed, dat ze dragen,

Al half op zijn Zondagsch, of netter althans,

Dan 't pak van de vorige dagen. -

't Is 't beeld van den vrome, die oud is en rust,

Aan 't eind van veel arbeid en zorgen.

Wel is 't nog geen Zondag, maar toch, er is iets,

Dat zegt: ‘Het zal Zondag zijn, morgen!’