Bloemen en knoppen

[p. 120]

Overal leven.

'k Zag vischjes in het diep van 't beekjen

En watervliegen op zijn vlak;

'k Zag mieren op 't bemoste steenblok,

Dat uit het water opwaarts stak;

Daar boven zag ik vlinders fladd'ren,

Weêr hooger vloog de zwaluw rond,

Terwijl mijn oog, nog hooger starend,

Den breedgewiekten eiber vond.

En 'k dacht: ‘Zoo is 't in heel de schepping:

Alom een zijn, dat leeft en streeft,

Op iedere verdieping leven, -

Alomme God, die 't leven geeft.’