Verzen

[p. 32]

Ultima dona

En Leopardi sprak: ‘Niets, onder 't zwerk,
Geen droombeeld kon, met al zijn tooverkleuren,
de moegedroomde geesten op meer beuren:
dan repten Recht en Deugd en Roem de vlerk.

Toen de aard des leeg werd, als een wijde zerk,
zond Jupiter, die langs dat veld van treuren
een laatste bloem van heil nog wou doen geuren,
de Liefde, opdat zij 't kwijnend menschdom sterk'.

En daalt ze in uitgelezen harten neder,
dan keeren Recht en Deugd en Roem daar weder,
dan komt hun heil der Goden heil nabij.’

Gij dorst, o droeve denker, 't leed niet malen
onmogelijker Liefde. - O spotternij!
O laatste Godsgaaf, nieuwe bron van kwalen!