Open dichtwoord op de levensvreugde

[p. 49]

Beloken gebed

Hij heeft geen vrouw gevrejen en geen man gekust.
Zijn bed weet niets van de klassieke lust.
En dat hij nimmer heeft gevrijd,
heeft reuze tegen hem gepleit.
Men heeft hem fluisterend nagewezen en gelaakt:
‘Hij weet niet, hoe het Seksuele Vraagstuk smaakt!’..
Hij heeft gekeken naar de bloemen,
en hoe de mensen hen in fleurigheid verdoemen
tot bruids-boeket en vaasje-in-een-hoek,
tot grafkrans, of geurtje-op-een-zakdoek.
Het enige wat waard leek om te leven
was dit onbevooroordeelde kleuren, geuren, geven.
Dat dit bij alle bloemen sex-life was -
komt dat niet in uw engel-reine kraam te pas...?
God, laat hem toch een bloesem zijn! Waarschijnlijk kan het nog!
En - eenzaam sterven doet hij tòch -