Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. 186]

Liedeken,

Stemme: Que ceste brune est parfaicte.

ALs Sylvander lest ginck jagen
Daer hy met sijn Herderin,
Aen-gevangen had de min,
Soo en kost hem niet behagen
Noch haegh, noch bosch, noch wildt, noch landt,
Doe hy sijn Herderin niet vandt.

Al sijn lust was wech genomen,

Al sijn blyschap was gedaen,
Hy liep haestlijck daer van daen,
En begaf sich tot de stroomen;

[p. 187]

 

En socht alsoo sijn waerdste pandt

 

In 't jeughdigh veldt en op het strandt.

 

 

3.

Maer sijn moeyte was verlooren,

 

Sylvanire was daer niet,

 

Die verachte sijn verdriet,

 

En had Coridon verkooren;

 

De Herder mocht wel henen gaen,

 

Sijn liefde stont haer niet meer aen.