[Van den VII vroeden binnen Rome]
VII vroeden binnen Rome, Van den -, een der beroemdste verhalenbundels in de wereld, uit het L. ook in 't Mnl. vertaald, 13e eeuw. De Zeven Vroeden hebben des konings zoon opgevoed; deze zal ter dood worden gebracht wegens verboden omgang met zijn stiefmoeder, maar telkens doen de Vroeden een waarschuwend verhaal, beantwoord door een verhaal van de stiefmoeder, die eindelijk het pleit verliest. De Mnl. bewerking is van een volksdichter; in de 15e eeuw kwam het volksboek.
Dr. A.J. Botermans schreef 1898 zijn proefschrift over de Zeven Wijzen en gaf meteen het volksboek uit als een reproductie van de eerste druk van 1479. Dr. H.P.B. Plomp volgde 1899 met een proefschrift over de Mnl. bewerking van het gedicht, dat in 1889 was uitgegeven door K. Stallaert te Gent.
De novellen zijn schilderingen van het maatschappelijk en huiselijk leven, de vroegste mee, die wij in proza bezitten. Zij hebben hun oorsprong in Indië. De bundel heette aanvankelijk De Zeven Wijze Meesters en bestond reeds in de 10e eeuw. Het gedicht is waarschijnlijk de bewerking van F. proza. Maerlant maakt er al gewag van:
.....noit en vand ic, als ic ghome,
Ghene VII. vroede te Rome,
Els dan die valsche faloerde
Veinset daeraf ene boerde.
Uit de Zeven Wijsen putte Rodenburg de stof voor zijn treur-blyeyndespel Alexander, 1618.