[Israël Querido]
Querido, Israël -, 1872-1932, was sedert 1897 lid der S.D.A.P., schreef in De Jonge Gids, o.a. Studies over Tijdgenooten. Van 1901 is Levensgang, roman uit de diamantbewerkerswereld van Amsterdam, naturalistisch, onder invloed van Zola; van 1903 Menschenwee, de roman van Beverwijk. In 1912 verscheen het 1e deel van zijn romancyclus De Jordaan, ‘Amsterdams epos in proza’; voltooid in 4 delen, 1925. Daarnaast kwam de trilogie De Oude Waereld, d.i. het land van Zarathustra, 1918-1921. Van 1926 is Misleide Majesteit, naar het Indische dierenepos. Van de romancyclus Simson verschenen slechts 2 van de 4 delen. Van Querido's laatste werk Het Volk Gods, weer een Amsterdams ‘epos’, verschenen ook 2 delen, 1932. Dan zijn er van hem nog 2 drama's en een aantal studiën over letterkunde, toneel en muziek, Geschreven Portretten. Het Oosterse element vertoont zich overal in een bijzonder overladen stijl, de stijl van de hartstocht. Criticus in 't Handelsblad. Querido was de zoon van een arbeider te Amsterdam. Zijn kritieken van 1916-'23 uitgegeven als Letterkundig Leven. Over hemzelf een studie vol bewondering van L. Bückmann, 1906; een studie over De mens en de kunstenaar van A.M. de Jong 1933; van K. de Wind, Rond het leven, 1933. Fel aangevallen door J.L. Boenders in zijn Querido en het begrip Literatuur. Geprezen door Dirk Breebaart: De Jordaan als episch kunstwerk.