Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[Jan Punt]

Punt, Jan -, 1711-'79, graveur, sedert 1732 beroemd toneelspeler te Amsterdam; zijn Leven geschreven door Simon Styl, 1781. Hij speelde zijn rollen in moderne kledij en kwam daardoor tegenover Corver te staan, zijn beroemdste leerling en later zijn grootste mededinger. Na de brand van 1772 werd Jan Punt directeur te Rotterdam. Hij ging om met kunstenaars, maar ook met de aanzienlijken; hij leefde als een deftig burger, hield zelfs paarden. Hij was lange tijd de grootste van alle spelers, maar hij begon later te reciteren in plaats van te spelen; blijkbaar heeft hij de verzen meer gezongen dan gezegd; er kwam hoe langer hoe meer kritiek. Bij zijn vertrek naar Rotterdam heette het al:

[p. 423]

 

Zyn wezen stond steeds in één plooi,

 

Zyn hoepelrok zat altijd mooi.

 

Met styve knieën was zyn marsch,

 

Zyn tred was altyd even bars.

Daarbij kwam, dat hij zo hard schreeuwde, ‘hy loeide in toorn gelyk een Leeuw’. Dit niet bij Styl, die evenals Punt zelf de Frans-klassieke en Romeinse stijl bewonderde. Punt trouwde 1733 met de toneelspeelster Anna Maria de Bruin, † 1744; in 1748 met Anna Maria Chicot, een Franse vrouw, die niet van het toneel hield, † 1771; in 1772 met een dochter van Arend Fokke, Cath. Elizabeth, 1727-'91, toneelspeelster.

Over Punt en Corver rede van J.L. Walch, 1918, en een studie van Ben Albach, 1946. Le Francq van Berkhey vereerde hem in een lijkdicht.