Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[orewoet]

orewoet (Mnl.) = de toestand van verrukking, de geestvervoering, waarin de dichteres Hadewych en andere mystieken verkeerden als gevolg van de hemelse ‘minne’:

Het en mochte nie
herte noch sin gheraden,
hoe hi syn lief met minne anestaert,
dien minne met minne hevet verladen.