Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[Balthazar Huydecoper]

Huydecoper, Balthazar -, 1695-1778, schepen van Amsterdam, baljuw van Texel, geleerde en letterkundige; vertaalde Horatius en schreef L. verzen. Schrijver van toneelwerk; Achilles, 1719. Ontleende aan een F. roman het treurspel Triompheerende Standvastigheid, 1717; aan de oude geschiedenis Arzaces (stichter van het Rijk der Parthen), 1722. Als taalgeleerde schreef hij Proeve van taal- en dichtkunde op Vondels Herscheppingen van Ovidius met dezelfde eerbied, die tot dusver ten deel gevallen was aan klassieke schrijvers, 1732. Hij gaf de Rijmkroniek van Melis Stoke uit, 1772, en de Brieven van P.C. Hooft, 1738.

Van de Proeve verscheen in 1782 de tweede druk, bezorgd door F. v. Lelyveld en na diens overlijden het 3e deel door N. Hinlópen, 1788.

Hij had Edipe van Corneille vertaald en beantwoordde de kritiek in zijn Corneille verdedigd, 1720. Hij is met Lucretia van Merken de grote vertegenwoordiger v.h.F. klassiek treurspel in de 18e eeuw. Medeoprichter v.d. Mij. v. Letterkunde. zie Triumpheerende Standvastigheid.

Studie over hem van Henri Ett, 1947.