[Emanuel Hiel]
Hiel, Emanuel -, 1834-'99, volgeling van Prudens van Duyse; Vlaams dichter; de ongeroepen spreker bij de onthulling van het standbeeld van Ledeganck te Eeklo, 1897. Hij was geb. te Dendermonde, werd 1867 hoogleraar aan het Conservatorium te Brussel; vurig Flamingant. Zijn oratoriums Lucifer, 1865, en De Schelde, 1866, op muziek gezet door Peter Benoit. Studie over hem van H. Baccaert, 1909. Door de oratoriums en liederen van Hiel werd Benoit de grootmeester der Vlaamse muziek. Hiels Loflied op Gent werd op muziek gezet door Florimond van Duyse. In Hiels Gedichten van 1868 twaalf vertalingen van liedjes uit Shakespeare's blijspelen en elf Denderliedekens. Van 1870 is zijn bundel De liefde in het leven, 61 gedichtjes.
Auteursrecht onbekend