[heraut]
heraut, letterlijk = legerleider; de man, die bij openbare plechtigheden de afkondigingen verricht; gezant met belangrijke tijdingen. Hij was in de M.E. de ceremoniemeester van het Hof en moest alle wapens kennen. Vandaar Heraldiek. De herauten werden ook vaak de wapendichters, omdat zij een gedicht maakten op het wapen van hun heer; de menestrelen der 14e eeuw, die de roem van hun meester bezongen bij zijn leven en bij zijn dood. Dan heten ze vaak hirauden.