Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[Jacob van Artevelde]

Artevelde, Jacob van -, 1287-1345, uit een aanzienlijk Gents geslacht, lakenhandelaar, 1338 heer en meester van Gent met zijn schoonvader Zeger van Kortrijk; sloot met Engeland een verbond tegen Frankrijk en de Fransgezinde graaf van Vlaanderen; de wijze leider van het volk. Werd door hetzelfde volk vermoord onder aanvoering van Geeraert Denijs, deken der wevers. Standbeeld op de Vrijdagmarkt. Epos van Van Duyse, 1859. Gedicht van P.F. van Kerckhoven, 1845; bekroond. Hoofdpersoon in de roman van Conscience, 1849; grootse huldiging van de schrijver bij zijn komst te Gent; dankbewijs van de stad Gent..... in het Frans! Drama van Van Peene, 1841; ook van Verschaeve, 1912. Cantate bij de onthulling van 't standbeeld in 1863, van De Stanberg; zie daar. Door de eeuwen heen had Jacob van Artevelde een slechte naam door de kroniek van Froissart. Pas in 1812 kwam de Gentenaar Ph. Lesbroussart in het F. voor Artevelde op. Van Duyse volgde met een gedicht in 1838; een borstbeeld werd onthuld in 1845; in 1844 was het gedicht van P.F. van Kerckhoven bekroond. In 1845 kwamen ook G.J. Dodd en Mw. Van Ackere-Doolaeghe, in 1862 Frans de Potter, die in 1863 ook een volkslied dichtte, muziek van Karel Miry. In 1863 verschenen de toneelstukken van F. van Geurt, E. v. Driessche, E. v. Assche en H. Aelvoet. Uitvoerige studie in Oostvlaamsche Zanten van 1938. zie daar.