[Als men 't niet verwagt]
Als men 't niet verwagt of de Gewaande Prins, blijspel van H. v. Halmael onder ps. Purgat et Ornat, 1713. Het was zijn 25ste toneelspel; gevolgd naar 't Spaans, doch: ‘ik hebbe ook niets van den Spangiaard als de Naamen ontleend’. Ramiro, een boerenzoon, wordt voor de Prins van Athene gehouden en hij moet trouwen met Phenicia, de dochter van de koning van Tracien, maar hij ontkomt nog net op tijd aan het dreigende gevaar. Dit blijspel is een klucht en de platheid ontbreekt er niet aan.
Auteursrecht onbekend