Multatuli Encyclopedie

Scipio, Publius Cornelius-,

235-183 v.Chr., Romeins consul en legerleider, versloeg in 202 v.Chr. Hannibal bij Zama en dwong Carthago tot vrede. Hij verwierf de erenaam Africanus. Na zijn terugkeer van succesvolle veldtochten in Azië, werd hij in Rome door zijn tegenstanders in de Senaat beschuldigd van onrechtmatige verrijking en van omkoping. In zijn verweer wees hij - met succes - alleen op zijn verdiensten en levensloop. Zijn aangenomen kleinzoon Publius Cornelius Scipio Africanus Minor (186-129 v.Chr.) verwoestte in 146 Carthago en veroverde Spanje.

m. noemt Scipio in zijn beschrijving van de veldtochten van *Hannibal (Idee 840, vw iv, p. 569). In Idee 841, waarin hij de ontwikkeling van het denkvermogen van kinderen ter sprake brengt, schrijft hij over opvoeders: ‘Wy geven 'n stilstaande maan waar Scipio's nodig zyn en omgekeerd’ (vw iv, p. 570).

Blijkens een verslag in Minerva van m.'s lezing te Groningen op 25 maart 1879, raadde m. aan om op laster als volgt te reageren: ‘men antwoord vooreerst niet, of wel men brengt door waardig antwoord, gelijk dat, 't welk Scipio in zulk geval eens gaf, den laster tot zwijgen.’ (14 mei 1879, vw xx, p. 45).