Psychè,
(m. spelt Psuchè) (Gr. de ziel) gepersonifieerd als de beminde van Eros (Amor). In Idee 513 toont m. ‘de betrekkelyke kans op waarheid in poëzie’ aan. Hij schetst hierin hoe Psychè de slapende Amor nadert en hoe zij ‘geschokt door den tweestryd der keuze tussen vlucht en genieten’ de lamp laat vallen en daardoor Amor een brandwond bezorgt. m. vervolgt:
‘Leugens, zegt Droogstoppel. Waarheid, waarheid! antwoord ik. Ja waarlyk, zó is het! Zó inderdaad ontwaakt de liefde, wakker-gebrand door de pyn die 't gevolg is van de onhandig bestuurde eerste begeerten der stoutmoedige ziel.’ (vw iii, p. 258)