Multatuli Encyclopedie

Post, Elisabeth Maria-,

1755-1812, Nederlands dichteres en prozaïst. In 1788 publiceerde zij anoniem de briefroman Het Land, in brieven, waarvoor de dominee-dichter *Ahasverus van den Berg het voorwoord schreef. In 1794 trouwde ze met J.L. Overdorp, predikant in Noordwijk en vanaf 1807 in Epe. In hetzelfde jaar verscheen van haar hand Gezangen der Liefde. Het Land, in brieven beschrijft de relatie tussen Emilia, die haar verloofde verloor en alleen op het land woont, en Eufrozyne, die met haar moeder in de stad leeft. Het landleven wordt in het boek verheerlijkt. Het boek maakte grote opgang: in 1792 verscheen reeds een vierde druk.

In Idee 1073 brengt m. dit boek, waarvan hij de auteur niet kent, ter sprake als ‘tegenstelling, en juist om de walglykheid van gemáákte pudeur en van de daaruit voortvloeiende liederlykheid te doen uitkomen’:

‘Hoe dit zy, ik heb reden om te veronderstellen dat de onbekende schryfster van “'t Land, in brieven” wel in staat zou geweest zyn iets goeds te leveren, als ze maar niet aan den leiband der “school” van haar tyd had gelopen. Al die bladzyden rieken naar *Uilkens en *Martinet.’

Hij noemt het boek verder ‘damesachtig fatsoenlyk’. Eén regel heeft hem bijzonder getroffen:

‘De schryfster laat zich 'n opmerking ontsnappen, die - in verband gebracht met zeden en vooroordeel - getuigenis geeft van ongewone gemoedsreinheid.
Dááraan alleen immers kunnen we het toeschryven, dat ze zich de erkentenis laat ontvallen: het paren der vogeltjes met zoveel genoegen te hebben aanschouwd! Ziedaar natuur! Natuur van die vogeltjes, ja, maar ook en vooral van de “vriendin” die slechts meende “het Land” te beschryven, en in dat éne woord zo allerliefst zichzelf beschreef. De oprechtheid die hier voor den dag treedt, is om te kussen. Om dien regel vergeeft men 't boek, dat juist door z'n allerdeftigsten toon de waarde van deze onwillekeurige natuurlykheid te meer doet uitkomen.’

Over het boek vermeldt hij verder dat het voorwoord hem niet beviel (vw vi, p. 722-723).