Multatuli Encyclopedie

Larmoyante genre, het-,

de voor het levensgevoel van de opkomende burgerij typerende sentimentele toneelstukken, waarin de handelende personen (en de toeschouwers!) makkelijk tot tranen bewogen werden. In zijn naschrift bij De Bruid daarboven schrijft m.:

‘In de dagen toen ik begon litterarische indrukken in my op te nemen, had de larmoyante school uitgediend. Myn begerig gemoed voedde zich met de nasprokkeling, en teruggaande van later voortbrengselen tot de bronnen, liep ik in omgekeerde richting de ry af, die ouderen van dagen sedert vyftig jaren waren langs gegaan. Ik zoog allerlei “deugd” begerig in. Antieke deugd, burgerdeugd, vader-moeder- kindervoogdendeugd, republikeinse deugd, heldendeugd, huiselyke deugd, toneel- en romandeugd, d.i., alles saamgenomen, boekerige en onware deugd: we zyn by *Holm. Het eenvoudig-ware kwam my gering voor. Er moest spanning by de zaak zyn, miskenning, stryd op leven en dood... liefst met het Noodlot, zie de “Hemelse Machten” in 't allereerste toneel: Lafontaine tout pur.’(vw iii, p. 546-547)