Multatuli Encyclopedie

Groot, Hugo de-,

(Grotius) 1583-1645, Nederlands staatsman en rechtsgeleerde, grondlegger van het volkerenrecht. Auteur van o.a. De jure belli ac pacis (1625). In 1619 werd hij in slot Loevestein gevangen gezet, vanwaaruit hij twee jaar later in een boekenkist zou zijn ontsnapt.

Als rechtsgeleerde wordt hij door m. genoemd in Idee 451 (vw iii, p. 95) en in Over Specialiteiten (*J.D. Meyer).

Een toespeling op De jure belli ac pacis vinden we in Over vryen arbeid, waarin m. na de vraag ‘waar staat geschreven dat de Javaan moet arbeiden voor uw behoeften’, schrijft dat hij dat ‘oorlogsrecht’ niet kent, ‘al schreef dan ook De Groot een dik boek daarover, met dezelfde pen waarschynlyk die hem diende tot het verdedigen van de christelyke godsdienst’ (vw ii, p. 211).

‘De Groot's “Recht van vrede en oorlog”’, noemt m. het boek in een brief aan R.J.A. Kallenberg van den Bosch d.d. 27 november 1882 (vw xxii, p. 464).

In Wijs mij de plaats schrijft m. dat Hugo de Groot het ambachtelijk schrijven beneden het ‘naaldenmaken’ stelde (vw i, p. 481; cf. m.'s ‘Brief aan A.C. Kruseman’ uit 1851, vw ix, p. 115, waarin hij het ambachtelijke schrijven van De Groot noemt).