Garibaldi, Guiseppe-,
1807-1882, vanaf 1848 een vurig strijder voor de vrijheid en eenheid van Italië. In 1860 ondernam hij zijn beroemde tocht tegen Napels. Twee jaar later vocht hij tegen de pauselijke staat Rome, waarbij hij een nederlaag leed en zwaar gewond raakte. In 1866 streed hij met een leger vrijwilligers tegen Oostenrijk, dat een deel van Noord-Italië overheerste. Hij stierf op het eiland Caprera. m. bewonderde hem zeer, getuige een brief van 2 juli 1866 aan Tine, die op het punt stond naar Italië te vertrekken. ‘Je begrypt hoe graag ik nu vooral naar Garibaldi wou.’ schrijft hij, waarna hij in het Frans (‘ik zal frans schyven dan lees je 't misschien voor’) ingaat op Garibaldi's nederlaag in 1862 (vw xi, p. 615-616).
Wanneer twee studenten hem schrijven ‘Wy hebben respect voor uw kunsttalent...’, spot m. in Idee 206 dat dit hem voorkomt alsof ‘men aan Garibaldi een compliment maakte over zyn juiste denkbeelden omtrent de garnizoensdienst’ (vw ii, p. 418).
m. vergeleek eerder al zijn schrijfstijl met het eenvoudige rode matrozenhemd dat Garibaldi en zijn strijders droegen: ‘Mensen die zwarte rokken dragen, kunnen geen rood hemd zien, zonder boos te worden, als kalkoenen.’ (Minnebrieven, vw ii, p. 86).
Auteursrechtelijk beschermd