Gezelschapsliederen of uitgezochte verzameling van 145 Nederlandsche Zangen en 14 Volksliederen

[p. 78]

Neem het voor lief.

{Gij vergt mij dat ik zingen zal,
Dat heb ik niet ge - leerd,}
{Mijn keel is schor, en ik wat mal,
Maar als gij 't toch be - geert,}
Wel-aan dan luister naar mijn lied,
Maar zingen is mijn ambacht niet:
En zoo u dit niet aan en staat,
Loop dan waar 't be - ter gaat.

[p. 79]

 

Een mensch dat is een aardig dier,

 

Een wijfje is toch geen wijf;

 

Een ieder malt op zijn manier

 

Is twee en drie geen vijf?

 

Een meisje is niet van hout gemaakt,

 

Elk eet liefst wat hem 't lekkerst smaakt,

 

En 't geen ik u verzekren kan

 

Mijn grootvaêr was een man.

 

 

 

Ik wensch den vrienden al te mal

 

Te leven menig jaar.

 

Mijn beurs is plat en ik wat kaal,

 

Twee hoentjes maakt een paar.

 

Een vogel is een pluimgediert,

 

Een nachtuil veel in 't donker zwiert,

 

En, zoo men in de boeken leest,

 

Een varken is een beest.

 

 

 

Wanneer ik alles wel beschouw,

 

Een kat heeft maar één staart;

 

Een raaf is altijd in de rouw,

 

Ook dan wanneer hij paart.

 

Maar 't wonderbaarste van dit all'

 

Is, 't geen ik u verhalen zal

 

Dat, wie is 't die 't gelooven zou?

 

Mijn moeder was een vrouw. -

 

 

 

In 't bed te slapen is geen kunst,

 

Een haas slaapt in het veld,

 

Stokslagen krijgen is geen gunst,

 

Mooi praten geeft geen geld.

 

Maar dat houdt men toch voor gewis,

 

Dat ham met mosterd lekker is.

 

En men gelooft in 't algemeen,

 

Dat twee meer zijn dan een.

 

 

 

Het vroolijk zijn is onze wensch,

 

Een trekmuts is geen broek,

 

Een boer lijkt veel meer op een mensch

 

Dan struif op peperkoek.

 

Een windvlaag is geen onweersslag

 

Al waar het ook bij zomerdag;

 

Maar dat is zeker en gewis

 

Dat liegen zonde is.

 

 

 

Juffrouwenmondjes kussen fijn,

 

Een pannekoek is plat,

 

Pompwater laat ik voor den wijn;

 

Wie niet meer lust is zat:

 

Een olifant dat is geen mug,

 

Een kemel draagt meer op zijn rug

 

Dan zeven vlooien kunnen doen;

 

Een oorvijg is geen zoen.

 

 

 

Wanneer gij snorkers wordt gewaar,

 

Zoo blaast eens dat het kraakt.

 

Het oude spreekwoord zegt ons klaar,

 

Dat zingen dorstig maakt.

 

Ik kan niet zingen zonder drank,

 

De wijn geeft toon en maat en klank;

 

En houdt toch altijd voor de les:

 

Elk liedje kost een flesch.